| Autor |
Sztuka wojenna starożytnych Rzymian. |
Drizzt0856
Użytkownik
|
| Dodane dnia 12/05/2008 16:40 |
|
|
Mam nadzieję, że nie daję zbędnego forum i wogóle ale może ktoś sie tym interesuje i może mi pomoże.
Potrzebuje wszelkich informacji na temat sztuki wojennej starożytnych Rzymian. Potrzebuję tego na prezentacje, a że jestem w liceum nauczyciel będzie wymagał ode mnie dość sporo. Chodzi o uzbrojenie, machiny, wynalazki które im pomagały, taktykę w bitwach, oblężeniach, bitwy na których zostały wykorzystane, generałów, może jakiś bohaterów historycznych, jakieś ciekawostki, którymi będę mógł zaskoczyć nauczyciela etc.
Mam nadzieję, że napiszecie mi co wiecie oraz podacie strony, z których mógłbym dowiadywać sie dalej.
Hyrrr na nich!!!
Bij zabij!!! |
|
| Autor |
RE: Sztuka wojenna starożytnych Rzymian. |
^AdminIsAway
Administrator
|
| Dodane dnia 12/05/2008 17:42 |
|
|
Drizzt0856
czy Ty zdajesz sobie sprawę czego od nas wymagasz? nawet nie sprecyzowałeś okresu który Ciebie interesuje... Rzym to ponad 500 lat historii
Bractwo Rycerskie Zamku Będzin
Ordo Militaris et Hospitalis Sancti Lazari Hierosolymitani
In gladio veritas! |
 
|
| Autor |
RE: Sztuka wojenna starożytnych Rzymian. |
RewirB
Użytkownik
|
| Dodane dnia 12/05/2008 18:19 |
|
|
hmm powiem to co wiem ;](i znalazłem na necie i w książkach  )
MIŁEJ LEKTURY 
Rzymianie a dokładnie legiony rzymskie składały się, głównie z piechoty,
bywały również oddziały dodatkowe jak jazda lub łucznicy, piechota składała się z legionów:
Legion w okresie wczesnej republiki dzielił się na:
* 30 manipułów (batalionów) po 2 centurie
* 60 centurii (kompanii) po stu żołnierzy
a po reformie Mariusza na:
* 10 kohort (pułków) po 3 manipuły
* 30 manipułów (batalionów) po 2 centurie
* 60 centurii (kompanii) - w zależności od okresu od 50 do 100 żołnierzy
Teoretyczny stan osobowy legionu wynosił 5000-6000 żołnierzy, w praktyce jednak rzadko przekraczał 4000. Liczebność całej armii w okresie rozkwitu cesarstwa (II wiek n.e.) wahała się w granicach 40 legionów.
Na każdym postoju wojsk(dziennie mogli pokonać nawet 30km) budowano obozy okrążone wałami wykonanymi przez żołnierzy(z czego popadło, z ziemi z kamieni w zależności od tego co było pod ręką).
Większe obozy przygraniczne budowano z drewna jednak już do II wieku n.e. większość była wzniesiona z kamienia, mury 5m wysokości 3m szerokości posiadały 4 bramy w 4 strony świata by ułatwić szybki wymarsz wojsk w dowolną stronę.
LEGIONISTA:
każdy legionista posiadał "plecak" z ekwipunkiem(nawet 30kg) : motyka, menażka, żywność na 3 dni marszu, ..
Uzbrojenie i styl walki:
GLADIUS-krótki miecz powszechnie używany przez rzymskie oddziały piechoty (legionistów) w okresie Republiki i Cesarstwa. W późniejszym okresie, czyli po II w. n.e., pojawiła się jego wydłużona forma "spaha" , która weszła także w skład uzbrojenia jazdy. Najprawdopodobniej kształt tego miecza, jak też on sam jest kontynuacją wzorów celto-iberyjskich i został przejęty w czasie wojen punickich. Z budowy zachowanych (bardzo rzadko kompletnych okazów) możemy wnosić, że stosowany on był zarówno do cięć, jak też i pchnięć. Świadczyć może o tym niewielka jego długość (ok. 50 cm) i dobrze wykształcony sztych, co pozwalało nie tylko na sprawne i dość swobodne manewrowanie mieczem, ale też na bardzo dużą dokładność wykonywania pchnięć.
Gladius z okresu republiki i cesarstwa reprezentowany jest przez trzy główne typy miecza. Pierwszy z nich określany jest jako typ Hispaniensis, drugi jako Mainz, od miejsca najliczniejszych jego znalezisk, Maisz nad Renem. Trzeci typ rzymskiego miecza zwany jest pompejskim. Był on używany za panowania cesarzy Klaudiusza i Nerona. Cechą wspólną tych trzech typów mieczy jest kształt przekroju głowni.
Oprócz tego można wyróżnić jeszcze jeden typ, tzw. Fulham. Był on najprawdopodobniej formą przejściową pomiędzy typem maisz i pompejskim. Fulham jest lżejszy (1200g) i krótszy (52 cm) od Maisz. Kształt jelca był zbliżony do formy płaskiej piramidy. Gałka na końcu rękojeści miała różne przekroje, od sześciokąta po okrąg. Był on używany jako broń osobista centurionów.
Niezależnie od różnych opinii miecze te służyły przede wszystkim do pchnięć. Było to zdeterminowane sposobem walki stosowanym przez piechotę rzymską. Po wyrzuceniu tzw. Pilium (oszczep z długim cienkim, graniastym grotem wykonanym z dość plastycznego materiału, którego przeznaczenie można przyrównać do dzisiejszego pocisku przeciwpancernego), który był bronią jednorazową, zwarty szereg legionistów ukrytych za kwadratowymi tarczami (Parma) uderzał w nadwątlony szereg przeciwnika, legion walczył w zwartym szyku. Otóż w takich warunkach (ciasno + zwarty szyk + ochrona tarczą) nie było możliwe stosowanie broni długiej, była to po prostu walka w bliskim dystansie. O nieskuteczności długich mieczy w zwarciu z Rzymską piechotą przekonali się właśnie Celtowie. Należy także wspomnieć że Rzymianie byli po wprowadzeniu na uzbrojenie legionistów pilium, parmy, gladiusa i lorica segmentata (pancerz płytowy - z segmentów połączonych łańcuszkami) oraz lorica hamata (kolczuga).
[img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/ab/Legionista_1.jpg/180px-Legionista_1.jpg[/img]
vim vi repellere licet - siłę wolno odeprzeć siłą
Edytowane przez RewirB dnia 12/05/2008 18:49 |
|
|
| Autor |
RE: Sztuka wojenna starożytnych Rzymian. |
RewirB
Użytkownik
|
| Dodane dnia 12/05/2008 18:34 |
|
|
co do oblężeni :] w warownych obozach rzymskich, miastach itp. na murach umieszczano skorpiony, balisty i wszystko co miotało pociski, również łuczników.
Maszyny balistyczne wykorzystywane były w polu jak i przy oblężeniach:
Balista:
Działała dzięki napinaniu cięciwy przez ramiona włożone między splecione powrozy. Była niezwykle uniwersalna. Można było budować duże i małe balisty, mogły strzelać kamieniami, włóczniami i czym kto miał ochotę.
Z użycia balisty stworzono całą naukę. Inżynierowie potrafili dokładnie wyliczyć tor lotu w zależności od wielkości maszyny, dźwięku wydawanego przez naciągnięte powrozy (zwane ton - stąd określenie w muzyce) i masy pocisku. Rachunki oparte były na ścisłych wzorach uzyskanych doświadczalnie (w końcu działo się to ponad 1500 lat przed Newtonem) i były tak precyzyjne, że z mniejszych skorpionów udawało się trafiać w konkretne osoby, co siało popłoch wśród wrogów Rzymu. Legioniści wykorzystywali sławę balist "strzelając" z nich nawet bez amunicji, bo odgłos cięciw wzbudzał panikę.
Mniejsze balisty ustawiane były przez Rzymian na wozach w pierwszej linii i spełniały funkcję karabinów maszynowych. Nie były oczywiście szybkostrzelne, ale potrafiły przebić kilku wrogów naraz, zwłaszcza przy zwartym szyku piechoty.
Balisty miotały pociski na odległość kilkuset metrów
skorpion to taka mała balista ;]
Onager:
Machina ta pojawiła się w Grecji w IV wieku p.n.e. jako monankon, bo przypomina jednoramienną balistę. Ze względu na szarpnięcie przy wystrzale, Rzymianie nazywali ją dzikim osłem i ich określenie onager zostało powszechnie przyjęte.
Onager zasadniczo składa się z łyżki, którą naprężamy i jeden koniec puszczamy (doskonała zabawa grochem przy stole). Stosowany z powodzeniem do późnego średniowiecza, bo umożliwiał strome wystrzeliwanie pocisków cięższych niż to zapewniały podobnej wielkości balisty.
Jego zasięg: ok. 300 m nie był może imponujący, ale przy oblężeniach to nie przeszkadzało. Rzymianie stosowali onagery też w polu, ustawiając je między manipułami pierwszej linii piechoty. Poza tym onagery antyczne miały jakoś większy zasięg...
vim vi repellere licet - siłę wolno odeprzeć siłą |
|
|
| Autor |
RE: Sztuka wojenna starożytnych Rzymian. |
RewirB
Użytkownik
|
| Dodane dnia 12/05/2008 18:41 |
|
|
Taktyka prowadzenia bitw(z WIKIPEDII):
Początkowo obywatele trzech gmin rzymskich tworzyli jeden legion liczący 3000 piechoty i 300 jazdy, który w bitwie szykowany był w falangę. Jeźdźcy walczyli pieszo, a koni używano tylko w marszu.
Na początku IV wieku p.n.e. liczebność legionu wzrosła do 4500 żołnierzy - 3300 żołnierzy piechoty liniowej, 900 welitów oraz 300 jeźdźców, którzy walczyli już konno. Na czele legionu stał legat. W połowie IV wieku p.n.e piechota liniowa podzielona została na jednostki taktyczne zwane manipułami, wciąż walczące w szyku zwartym jako tzw. falanga manipularna.
Rozwój taktyki rzymskiej armii doprowadził pod koniec IV wieku p.n.e. do powstania legionu manipularnego, w którym piechota liniowa stosowała zamiast dotychczasowej falangi rozczłonkowany szyk manipularny. Piechota liniowa składała się z 30 manipułów z podziałem na trzy kategorie po 10 manipułów każda. Poszczególne kategorie różniły się uzbrojeniem - najmłodsi (hastati) tworzyli pierwszy rzut szyku, starsi (principes) - drugi rzut, a najstarsi, najbardziej doświadczeni weterani (triarii) - trzeci rzut. W skład manipułu hastati i principes wchodziły 2 centurie po 60 żołnierzy, natomiast manipuł triarii składał się z 2 centurii po 30 żołnierzy. Zatem piechota liniowa legionu, licząca teraz 3000 żołnierzy, składała się z 1200 hastati, 1200 principes i 600 triarii. Liczba welitów w legionie wzrosła do 1200 żołnierzy, natomiast jazda wciąż liczyła 300 koni. Całość legionu manipularnego liczyła 4500 żołnierzy.
Bitwę rozpoczynali welici, którzy zasypywali nieprzyjaciela oszczepami (iacula), a następnie wycofywali się. Po nich wybiegały do przodu dwa pierwsze rzuty piechoty liniowej, które rzucały oszczepami (pilum), po czym ruszały do walki wręcz na miecze. Ostatnie do walki wkraczały manipuły triarii, którzy nie mieli broni miotającej, za to uzbrojeni byli w długie włócznie (hasta). W trakcie bitwy poszczególne rzuty legionu, którego manipuły uszykowane były w szachownicę, wchodziły do walki według uprzednio wyćwiczonego harmonogramu.
Ponieważ dowodzenie niewielkimi i licznymi manipułami było bardzo skomplikowane, co utrudniało przeprowadzenie manewru, już pod koniec drugiej wojny punickiej u schyłku III wieku p.n.e. Scypion Afrykański Starszy podzielił piechotę na większe jednostki taktyczne, zwane kohortami, składające się z 3 manipułów - po jednym z każdego rzutu. Dzięki tej reformie zdolność manewrowa legionu znacznie wzrosła. Dalsze reformy przeprowadzone pod koniec II wieku p.n.e. przez Mariusza doprowadziły do powstania legionu kohortalnego, w którym piechota liniowa podzielona została na jednolicie uzbrojone kohorty. Podział na hastati, principes i triarii został ostatecznie zlikwidowany, a manipuły pozostały jedynie jednostkami organizacyjnymi.
Początkowo Mariusz zwiększył liczebność legionu do 6000 żołnierzy (10 kohort), jednak wkrótce liczebność legionu zostala zmniejszona do 4000 żołnierzy. Legion po reformie Mariusza składał się z ciężkozbrojnej piechoty, lekkozbrojnej piechoty oraz jazdy, która była przydzielana w razie potrzeby (tzw. auxilia).
W pierwszych wiekach Cesarstwa legiony stanowiły trzon armii rzymskiej. Wciąż składało się na nie 10 kohort, czyli 30 manipułów po 2 centurie, a do tego miały 120 jeźdźców. Z biegiem czasu do legionu przydzielono również artylerię.
Za czasów Galiena odebrano legionom jazdę, którą przywrócono za panowania Dioklecjana. Stan etatowy legionów wynosił wtedy 6100 piechoty i 726 jazdy, jednak rzeczywista liczebność legionu była prawdopodobnie niższa. Reformy Konstantyna Wielkiego doprowadziły do bardzo dużego spadku liczebności legionów, w których odtąd było tylko 1000 żołnierzy. Rozmiary przypominające dawne legiony posiadały teraz inne jednostki liczące etatowo 5500 piechoty i 2000 jazdy.
Liczba legionów w czasach Republiki rosła w miarę wzrostu terytorialnego państwa. W okresie bitwy pod Akcjum (31 p.n.e.) Rzym dysponował 75 legionami. Za cesarza Augusta w okresie pokojowych stosunków z sąsiadami armia rzymska liczyła tylko 25 legionów. W ciągu następnych 200 lat ilość legionów stopniowo wzrastała osiągając liczbę 34, a za panowania Dioklecjana Cesarstwo miało 68 legionów. Po reformach Konstantyna Wielkiego przeprowadzomnych na początku IV wieku co najmniej 174 oddziały nosiły nazwę legionu. W okresie tym legiony dzielono na polowe (palatini, comitatenses) i pograniczne (ripariensis).
korzystałem głownie z wiki radzę tam jeszcze zajrzeć ;] i innych stron(informację o uzbrojeniu), których już nie pamiętam ale również z kilku książek które miałem w domu
vim vi repellere licet - siłę wolno odeprzeć siłą
Edytowane przez RewirB dnia 12/05/2008 18:43 |
|
|
| Autor |
RE: Sztuka wojenna starożytnych Rzymian. |
Spartanin
Użytkownik
|
| Dodane dnia 12/05/2008 19:44 |
|
|
Nic dodac nic ujac...REwirB wszystko powiedzial hehehe 
|
|
|
| Autor |
RE: Sztuka wojenna starożytnych Rzymian. |
Spartanin
Użytkownik
|
| Dodane dnia 12/05/2008 19:51 |
|
|
|
Jeśli chodzi o generałów mozesz wybrac Cezara.Zdobył sławe dzieki namiestnictwu w Galii...reszta jest na wikipedii xD |
|
|
| Autor |
RE: Sztuka wojenna starożytnych Rzymian. |
Spartanin
Użytkownik
|
| Dodane dnia 12/05/2008 19:54 |
|
|
|
Znalazłem fajną maksymę Enniusza:,,Qui vincit non est victor nisi victus fatetur''-,,Wygrany nie jest zwycięzcą,póki nie przyzna tego pokonany'' |
|
|
| Autor |
RE: Sztuka wojenna starożytnych Rzymian. |
Sir Paladyn ws
Użytkownik
|
| Dodane dnia 12/05/2008 20:36 |
|
|
a przed reformie Mariusza
1-linia-Velites(wysunięci przed pierwszą linię piechoty ciężkozbrojnej, staczali potyczki i nękali przeciwnika pociskami. Kiedy cały legion był gotowy do walki, wycofywali się na tyły przez przerwy między manipułami)
2-linia-Hastati(później oni)
3-linia-Principes(następnie oni)
4-linia-Triarii(walczyli gdy losy bitwy były niepewne)
(zstąd powiedzienie res ad triarios venit-sprawa doszła do triarii, jest synonimem beznadziejnej sytuacji)
Deus lo vult-Taka jest wola Bożą
Papież Urban II o pierwszej krucjacie
Czy naprawdzę tak istotne są słowa? One są wszak tylko narzędziem do wyrażania myśli |
|
|
| Autor |
RE: Sztuka wojenna starożytnych Rzymian. |
Sir Paladyn ws
Użytkownik
|
| Dodane dnia 12/05/2008 20:40 |
|
|
wojna pozwala zwyciężcom narzucić pokonanym warunki , jakie zachcą
-Juliusz Cezar
Deus lo vult-Taka jest wola Bożą
Papież Urban II o pierwszej krucjacie
Czy naprawdzę tak istotne są słowa? One są wszak tylko narzędziem do wyrażania myśli |
|
|
| Autor |
RE: Sztuka wojenna starożytnych Rzymian. |
Drizzt0856
Użytkownik
|
| Dodane dnia 12/05/2008 22:21 |
|
|
Dzięki ale wolałbym czegoś bardziej ambitnego niż wikipedia bo choć tam zajrzę to nie chciałbym brać, tego jako jedyne źródło. A moglibyście podrzucić strony z pokazaną taktyką w konkretnych bitwach?
Hyrrr na nich!!!
Bij zabij!!! |
|
|
| Autor |
RE: Sztuka wojenna starożytnych Rzymian. |
Spartanin
Użytkownik
|
| Dodane dnia 12/05/2008 23:07 |
|
|
http://www.youtube.com/watch?v=uvD_vwhMM3w&feature=related
Wejdż tutaj ,fajnie pokazali żółwia
jsszcze czegos poszukam...
|
|
|
| Autor |
RE: Sztuka wojenna starożytnych Rzymian. |
Drizzt0856
Użytkownik
|
| Dodane dnia 13/05/2008 18:38 |
|
|
Ok dzięki.
Hyrrr na nich!!!
Bij zabij!!! |
|
|
| Autor |
RE: Sztuka wojenna starożytnych Rzymian. |
Spartanin
Użytkownik
|
| Dodane dnia 14/05/2008 16:41 |
|
|
Kurde przepraszam nie wiem czemu nei ma rysunków, dam Ci link to zobaczysz ustawienie legionow itp na pewno Ci sie przyda
http://zolnierze.konieczka.net/zolnierze/7/armia_rzymska_iii_wiek_pne/ |
|
|
| Autor |
RE: Sztuka wojenna starożytnych Rzymian. |
Spartanin
Użytkownik
|
| Dodane dnia 14/05/2008 16:44 |
|
|
|
http://zolnierze.konieczka.net/zolnierze/9/legionista_mariusza/ |
|
|
| Autor |
RE: Sztuka wojenna starożytnych Rzymian. |
MajkeL
Użytkownik
|
| Dodane dnia 14/05/2008 18:10 |
|
|
|
KURCZE NIE SPAMUJCIE LUDZIE!! |
|
|
| Autor |
RE: Sztuka wojenna starożytnych Rzymian. |
Spartanin
Użytkownik
|
| Dodane dnia 14/05/2008 21:27 |
|
|
|
Sory za spam .... rozpedzilem sie |
|
|
Główna
